Bize Yanlış bir Kere Yapılır.

Otomobilin henüz icat edilmediği dönemde, damat yeni gelini ata bindirip köye doğru yola çıkar. yolda giderken ayağı taşa takılan at aniden tökezler ve gelin düşecek gibi olur. damat lahavle çeker:

“bu biir…”

aradan on dakika geçmede gelinin bindiği at yine tökezler. damat bu kez daha yüksek sesle söylenir:

“bu ikiii…”

aradan fazla geçmeden atın ayağı bir kez daha tökezler. damat silahını belinden çıkardığı gibi atın kafasına sıkar.

o anda atla birlikte yere düşen yeni gelin panik halinde damada bağırır:

“sen deli misin, manyak mısın nesin, hiç ayağı taşa takıldı diye zavallı at öldürülür mü?”

damat gayet soğukkanlı bir şekilde, silahını kılıfına yerleştirdikten sonra, gözlerini de biraz kısarak geline bakar…

“bu biiir…”

damat daha ilk adımını atmamışken güm diye bir ses duyulur. damat kan revan içinde yere yuvarlanır. “lan manyak karı, niye vurdun lan beni” diye acı içinde kıvranmaya başlar.

gelin elindeki dumanı tüten piştovu yavaşça beline sokar:

“biz ofluyuk” der. “bize yanlış bir kere yapılır. “